In het kader van de naderende verkiezingen, spreken we vandaag met politicus en tevens lijsttrekker van Code Oranje, Richard de Mos. De Mos is één van de bekendste gezichten van de ombudspolitiek beweging. Een beweging waarbij de Mos pleit voor een wijziging in het Nederlandse democratische bestuur: van top-down naar bottom-up. Zodat burgers meer directe invloed krijgen, en om de kloof tussen politiek en burger te dichten. De Mos pleit daarbij onder meer voor het bindend referendum en de gekozen burgemeester. De Mos heeft meerdere politieke functies vervuld in zijn leven. Van 2009 tot 2012 was hij lid van de Tweede Kamer namens de Partij voor de Vrijheid (PVV). Als Kamerlid bij de PVV heeft hij veel geleerd en zich kunnen ontplooien. Hij geeft aan één van de weinige Kamerleden van de PVV te zijn die veel moties aangenomen kreeg.
In de zomer van 2012 hoort hij dat hij niet voor de partij van Geert Wilders zal terugkeren op de lijst. In eerste instantie wilde hij stoppen met de politiek, maar lokale mensen hebben hem daarvan weerhouden. Zij zagen ruimte voor een grote lokale partij. Daarom is hij doorgegaan.
Vervolgens werd hij wethouder voor de gemeente Den Haag namens de lokale partij Groep de Mos. Momenteel telt Groep de Mos 8 zetels – de peilingen staan inmiddels op 11 zetels – daarna volgt de PVV met 7 zetels en de VVD ook met 7 zetels. Volgens de Mos zouden ze daarmee kunnen besturen en dat zou betekenen dat er een andere wind komt te waaien. Het zijn spannende maanden voor de Mos, zo komt ook op 1 februari zijn boek ‘Richard de Mos; Mijn verhaal’ uit. Waarbij hij alles vertelt over de inval op 1 oktober 2019, de verdachtmakingen en de mensen en machten die hem van het politieke toneel willen verdringen. Ook gaat hij in op zijn ‘wederopstanding’.
Kortom: genoeg aanleiding om Richard de Mos uit te nodigen voor een interview. Vandaag tijdens het interview met Richard de Mos gaan we in op het verkiezingsprogramma van Code Oranje, de Ombudspolitiek, zijn mening over het huidige coronabeleid, zijn boek dat uitkomt op 1 februari en tenslotte heeft hij een boodschap aan de lezers.
Kunt u iets over het verkiezingsprogramma vertellen?
“Code Oranje heeft drie speerpunten. Speerpunt een is meer invloed voor de burgers met als ultieme doel een bindend referendum. Alle kroonjuwelen die D66 heeft begraven, hebben wij weer opgegraven en opgepoetst. Wij willen een bindend referendum, met een gekozen burgemeester, burgertoppen en burgerjury’s. De burger moet het weer voor het zeggen hebben. Voor de landbouw bijvoorbeeld willen we een burgertop organiseren. Boeren kwamen met tractoren het malieveld op om te demonstreren, omdat ze zich niet gehoord voelden. Daarom moet er beleid komen. Nu zijn er politieke partijen die beslissingen maken over bepaalde regio’s, maar waar de regio’s zelf helemaal niks over te zeggen hebben. In plaats van het maken van beslissingen over burgers, laten we de burgers erover meepraten.
Code Oranje wil bijvoorbeeld ook een referendum over immigratie. Uit het referendum zou heel goed naar voren kunnen komen dat Nederlanders de gevolgen immigratie niet langer willen dragen. Speerpunt een is daarom de burger invloed geven. Niet alleen tijdens de verkiezingen maar continu.
Punt twee is Ombudspolitiek. We hebben een heel netwerk van lokale partijen, waarbij er sprake is van bottom-up. Onlangs stond in de krant dat de lokale lasten weer omhoog gaan, dit komt door landelijk beleid. Landelijk beleid zorgt ervoor dat gemeenten miljarden tekort komen en daarom moeten zij bezuinigen op allerlei dingen die belangrijk zijn, zoals tekortschietende jeugd- en ouderenzorg.
Het derde punt is onze Basiself. Hierin staat onder andere dat Nederland beperkende maatregelen moet nemen tegen immigratie. Jaarlijks komen er 82.000 nieuwe immigranten bij, over 10 jaar is dat even veel als de inwoners van de stad Amsterdam. Dit is allemaal gebeurd onder de vlag van de VVD, die heeft beloofd dat immigratie aangepakt zou worden, maar dat is niet gebeurd. Het gevolg daarvan is dat in de grote steden de leefbaarheid onder de druk staat. In grote steden hebben we te maken met woningnood, radicalisering, criminaliteit en tekorten aan agenten, zorgpersoneel en leraren. Dat komt allemaal doordat we de aanhoudende stroom niet meer kunnen faciliteren.”
Hoe denkt Code Oranje daar anders over dan de PVV?
“Code Oranje vindt dat er naar de bevolking geluisterd moet worden. Van die 82.000 immigranten moeten we bekijken wat we tegen gaan houden. We moeten vluchtelingenakkoorden tegen het licht houden, kijken of we met het Australische model werken. We kunnen geen kansarme mensen blijven toelaten, want dan gaat onze eigen leefbaarheid naar de filistijnen.
We moeten ervoor zorgen dat het daar veilig is en dat ze ook geen reden meer hebben om te vertrekken. Ik heb liever dat we een X aantal bedrag reserveren om te voorkomen dat ze hierheen komen, dan dat we miljarden kwijt zijn om ze te integreren wat vervolgens dan niet lukt.”
Hoe kijkt u tegen het huidige coronabeleid aan?
“Het huidige coronabeleid geeft aan dat de burger er niks over te zeggen heeft gehad. Met als gevolg dat we in een soort van dictatuur moeten leven. Waarbij Rutte de adviezen van burgemeesters negeert. De burgemeester van Amersfoort heeft gewaarschuwd voor de politie tekorten en de handhavingsproblematiek. Toch heeft hij besloten om de avondklok in te voeren, waarvan vooraf bekend was dat de avondklok niet goed te handhaven is. Rutte zou meer moeten luisteren naar de kennis in het land, waaronder de burgemeesters.”
Wat vindt u van de visie van Maurice de Hond op het coronabeleid?
“We zouden meer kunnen luisteren naar Maurice de Hond. We hoeven geen discussie te voeren of corona bestaat, want corona is er en de ziekenhuizen liggen vol. Maar ik zou toch willen dat we met elkaar fijnmaziger beleid maken. Ik vraag mij bijvoorbeeld af of het echt helpt dat de horeca dicht is. Afgelopen zomer was de horeca gecontroleerd open en slechts 2% van de besmettingen vonden plaats in de horeca. Misschien was het toch beter om gecontroleerd dingen toe te laten. De horeca had namelijk wel maatregelen genomen om alles op een veilige manier te laten verlopen. De maatregelen hebben ook economische gevolgen, mevrouw Blom van de ING stelt dat 10% van de economie kapot gaat. Dan hebben we het over een oorlogssituatie. De kabinet staat ook niet stil bij wat zij de mensen aandoen. Zowel het huiselijk geweld als de suïcidepogingen nemen toe. Daarnaast heeft Nederland geen één keer eigen beleid gevoerd, ze kijken naar wat andere landen doen, wachten dat op en doen het vervolgens zelf ook. Er is dus ook geen eigen visie.”
Wat kunt u vertellen over Ombudspolitiek?
“Ombudspolitiek is politiek met de mensen maken, in plaats van over. Veel Kamerleden zijn rolkoffertjes-Kamerleden. Ze komen op dinsdag de Kamer inrollen en rollen er op donderdag weer uit. Het zijn geen volksvertegenwoordigers, ze komen niet onder de mensen. Een volksvertegenwoordiger gaat naar de burgers toe, haalt daar informatie op en maakt beleid voor het volk. We moeten de kloof tussen het politiek en de burger dichten. Dat gebeurt hier in Nederland niet. Daarnaast hebben ze in de Kamer helemaal geen debat meer met elkaar. Ombudspolitiek is ook luisteren naar elkaar, een ander kan ook gelijk hebben. Samen kijken naar wat het beste is voor de burgers.
Het is bijvoorbeeld te gek voor woorden dat Nederland de Ziekenfonds heeft afgeschaft en dat er daarom zorgmijders zijn. Deze mensen kunnen hun eigen bijdrage of zorgpremie niet meer betalen. Daarom wil ik mij hier hard voor maken, want dat is wat mensen nodig hebben. Goede zorg voor iedereen.”
Wat heeft Groep de Mos allemaal bereikt in Den Haag?
“Er werd eIn-de-lijk geluisterd naar mensen. We hebben ervoor gezorgd dat de toestroom van statushouders geremd werd. In veel wijken hebben we de leefbaarheid verbeterd. Daarnaast hadden we goede economische afspraken gemaakt, mensen aan het werk geholpen. Den Haag heeft namelijk een moeilijke economie in vergelijking met andere grote steden. We hebben daarom veel geïnvesteerd in het aanjagen van de maakeconomie en de vrijetijdseconomie. De economie begon weer lekker te ronken, maar nu wij weer weg zijn is dat kapot bezuinigd.
Als wethouder heb ik ervoor gezorgd dat een arm stadsdeel, Zuid-West, voor het eerst miljoenen heeft gekregen van het Rijk. In dit stadsdeel – met 70.000 inwoners net zo groot als Gouda – gaat het niet goed. Er is sprake van vocht- en schimmelwoningen, radicalisering, criminaliteit, taal uitval, armoede en werkloosheid. Een soortgelijk gebied is er een Rotterdam en zij krijgen jarenlang al miljoenen subsidies om de problemen op te lossen. Toen er eindelijk een bedrag naar Zuid-West ging, was ik daarom erg trots. Toen ik wegging, stopte het meteen. Dat vind ik heel scheef, want Rotterdam krijgt 130 miljoen en Den Haag 7,5 miljoen, wat gaat daar fout?”
Welke standpunten heeft Code Oranje nog meer?
“Leraren, agenten en het zorgpersoneel moeten 10% erbij krijgen en dan heb ik het over de mensen op de werkvloer. De leraar voor de klas, de agent op straat, de handen aan het bed en niet de managers. Daarnaast moeten er bonussen komen voor leraren in grote steden. In deze steden zijn de huizen duurder en de klassen moeilijker.
Tevens ben ik voor het invoeren van een basisinkomen. Maar nog aantrekkelijker zou het zijn als we ervoor zorgen dat mensen aan het werk zijn. Het is bizar dat we werkloze Nederlanders hebben, terwijl er wel werk is dat we vervolgens aan mensen uit andere landen uitbesteden.
Ook een belangrijk punt zijn de mkb’ers en de zzp’ers, bij hen wordt de nek omgedraaid. De verwachting is dat volgend jaar 65.000 zzp’ers in de schuldhulpverlening zitten. Daarvoor moet een plan komen zodat ze op de benen kunnen blijven. In de horeca werkt bijna een half miljoen mensen, we moeten er daarom voor zorgen dat de horecazaken overeind blijven. We moeten niet alleen maar geld geven aan de multinationals, maar vooral naar de bedrijven die het moeten doen.”
Op korte termijn komt er een boek over u uit. Kunt u daar iets over vertellen?
“Op 1 oktober 2019 stond de Rijksrecherche bij mij op de stoep en zijn er hele zware beschuldigingen gemaakt richting mij en mijn collega-wethouder Rachid Guernaoui. Er is onderzoek naar mij gedaan en ik moest een jaar wachten totdat ik stukken daarvan kon inzien. Toen ik die stukken eenmaal had, wilde ik vertellen wat mijn kant van het verhaal is. Over het politieke proces waar mijn partij slachtoffer van is. Vanaf 1 februari is ‘Mijn Verhaal’ daarom te vinden in de winkel, zodat de kiezer en lezer zelf een oordeel kan vellen. In mijn beleving is het een politiek proces waarin de new kid in town een kopje kleiner wordt gemaakt. Althans dat dacht de gevestigde orde”
Heeft u dit zien aankomen?
“Toen de partij op kwam – dat beschrijf ik ook in mijn boek dus zeker een aanrader om die te kopen – werden we eerst weggelachen en daarna werd gevraagd hoe ik aan mijn geld kwam. Een lokale partij heeft maar één manier om geld binnen te halen en dat is door middel van donaties en dat is volstrekt legaal in Nederland. Onze partij had veel donaties omdat we met het Ombudspolitiek een goed verhaal te vertellen hebben. We hebben ook fundraisers opgericht, waarbij mensen met mij konden eten en daar betaalden ze dan 250 euro voor. We moeten toch ergens onze campagnekosten van betalen. Landelijke partijen liggen aan subsidie infusen en slurpen 25 miljoen euro per jaar op. Wij halen iedere euro zelf op en dan is het cliëntelisme – cliëntelism
Er wordt ook gediscussieerd over de publieke omroep. Hoe u kijkt tegen de publiek omroep aan?
“De publieke omroep heeft een functie en heeft ook veel leuke programma’s. Ik denk echter dat een groot deel commercieel gemaakt kan worden, bijvoorbeeld de spelletjes programma’s. Mijn grote zorg is vooral dat de omroep pluriform en onafhankelijk blijft. De publieke omroep maakt bijvoorbeeld een documentaire over mij die niet uitgezonden mag worden in de maand januari, terwijl er onlangs wel een documentaire op de VPRO werd laten zien van mevrouw Kaag. Dat maakt het niet pluriform en onafhankelijk.”
Hoeveel zetels verwacht u te behalen?
“Een aantal zetels. Ik denk dat Peter Plasman zich moet opmaken voor het Kamerwerk. Op een goede dag halen we de drie en dan kan Tanya Hoogwerf ook mee. Code Oranje heeft een groot regionaal-lokaal netwerk en als zij allemaal doen wat ze gezegd hebben, dan gaan we wel een aantal zegels halen.”
Heeft u ook een boodschap voor de lezers?
“Stem in maart op Code Oranje. Stem voor de volksvertegenwoordigers die echt voor jullie lopen!”