De politie had mijn vaste cliënt Kees weer eens aangehouden. Inmiddels is zijn strafblad dikker dan de strafdossiers over de strafbare feiten waarvan hij wordt verdacht. Voor mij is het iedere keer weer een verrassing welke goederen Kees niet ter betaling heeft aangeboden. De ene keer gaat het over deodorant en de andere keer over een lekkere zalmfilet. Negen van de tien keer heeft Kees bij de politie bekend de diefstal te hebben gepleegd.
Ditmaal werd hij – buiten heterdaad – aangehouden op verdenking van diefstal van een stuk jong belegen kaas. Kees gaf bij mij aan dat hij zich dit niet meer kon herinneren. Hij kon door de bomen het bos niet meer zien, maar jong belegen kaas was niet echt zijn ding.
In het dossier bevond zich een aangifte, een proces-verbaal met daarin een beschrijving van de camerabeelden van de supermarkt, screenshots van de camerabeelden en het verhoor van cliënt.
In het proces-verbaal van de camerabeelden werd beschreven dat een manspersoon met een roze jas en zwart met gele pet de winkel binnenliep. Gezien werd dat een stuk kaas in de jaszak werd gestopt. De man zou vervolgens enkele goederen bij de kassa hebben afgerekend, maar niet de bewuste kaas. Vervolgens zou hij de winkel, dus zonder betaling van de kaas, hebben verlaten. Deze persoon werd herkend als zijnde Kees.
Het dossier bevatte screenshots van de beelden. Op één screenshot was een gezicht goed zichtbaar. Dit was Kees, overduidelijk. Het vreemde was echter dat Kees daarop inderdaad bij de kassa stond, maar helemaal geen jas droeg. Wel een zwart met geel petje.
Toen ik de beelden zelf van A tot Z bekeek was inderdaad een man zichtbaar met een roze jas en zwart met geel petje. De man verliet de winkel ook in dezelfde outfit. Nergens op de beelden was te zien dat de man zijn jas op enig moment zou hebben aan- of uitgedaan. Ook de agent die het proces-verbaal van de beschrijving van de camerabeelden heeft opgesteld heeft hierover niets opgeschreven.
Ter zitting heb ik verzocht Kees vrij te spreken van de diefstal. Gelet op bovengenoemde omstandigheden stelde ik mij op het standpunt dat niet kan worden uitgegaan van de juistheid van het proces-verbaal van de agent waarin werd beschreven dat hij Kees herkende als de man die het blok kaas in zijn jaszak stopte. Wellicht was Kees op dat moment wel in de supermarkt en is per ongeluk een screenshot gemaakt van hem omdat hij hetzelfde petje droeg, maar op basis van de beelden en het fragment waarop hij zichtbaar is zonder jas kan niet bewezen worden dat hij de kaas heeft gestolen.
Kees is uiteindelijk vrijgesproken. Twee dagen later kwam Kees langs met een presentje en een kaartje. ‘Koopmans, hier een oud stuk kaas. Dat is meer mijn ding’.